月蚀诗效玉川子作

韩愈

原文 拼音版

yuángēngyíndòuchāziyuèshísāngèngzhōng

sēnsēnwànjiānghánwánfēng

yuèxíngbáipánwánwánshàngtiāndōng

rányǒuláidànzhīzhīshìchóng

zhìshénzāolángbèixiōng

xīngshāchūzǎnzhēngqiángxióng

yóudēngzhàoshìyànzhǎnghóng

chuānzixiàzhōngtíngxíng

niànyuèzhěwèitiānzhīyǎnjīng

yóubǎodàoyóuxíng

chángwénlǎoyánshìxiājīng

jìngyuánqiānchùyǎngbǎichǒuxíng

shājiǎoshǒudùnshuí使shǐjiěyuánqīngmíng

huángyǒushùnzhòngmíng

jīntiānzhīliǎngshí使shǐpiānmáng

yáoshuǐjìnshíwànguóchìzitóushēng

shíruòshísuīshíjiǔchánmíng

chìlónghēiniǎoshāokǒulínglièdàoxiāngtángchēng

lánhānzāobǎochángchèyóumíng

hòushíshíyuèzuìdāngtiānluóchùtáoxíng

chuānzitíngéryányuēxíngjiànchéntóng

zàibàigǎngàoshàngtiāngōngchényǒucùnrèn

xiōngchángshàngtiān

tiānjiēyóuyǒuchénzōngjiāndōngnánfēng

tiānmén西běifēngtōngdīngníngěrlòuxiè

báomìngzhèngzhífēiliányōngdōngfāngqīnglóng

jiǎoyayacóngguānbǎizuò

juéchuàifánguānjiāyuèshízhī

ānyòngwèilóngtiānchìniǎonánfāng

wěichìzhāshāyuèshítóu

kǒukāiyayaxiālüèliǎngwěnguò

rěnxuéshěngshìzhuóxiādūn西

máowèisānshācóngbái

yòushíyǒujiārěnlìngyuèbèièshí

wǎngkǒuchā齿chǐguīqièjiān

hánsuōjǐngzhē

zhōnglìngkuāéjuéchūboshīshāozhuīzuānzhuómǎnbǎnxīngluó

wàinèiwàiguānsuǒ

chénqǐngsàochúshènlìngjiūhuā

bìngguāngquán耀yàoguīyuèmángyǎnjìngjìngxiānxiá

sòngzhǔguānzhùxiàcháng

qián使shǐcāochǔjiùjiēguìshùxiánsuō

héngéháigōngshìtàiyángyǒushìjiā

tiānsuīgāoěrshǔ

gǎnchénchìxīn使shǐchénzhī

suīmíngyánqiánjuézhǐ

yǒuyǒuxíngjiēchìzi

suī忿fènshāngrěnshāháizhì

háiyuèmíngānxíng

jǐnshìzhòngzuìzhé

小提示:韩愈月蚀诗效玉川子作拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

韩愈

韩愈

唐代中期官员,文学家、思想家、哲学家

韩愈(768—824),字退之,河南河阳(今河南孟州)人。自谓郡望昌黎,世称韩昌黎。贞元八年(792年)进士。曾任国子博士、刑部侍郎等职,因谏阻宪宗奉迎佛骨被贬为潮州刺史。后官至吏部侍郎。卒谥“文”。倡导古文运动,其散文被列为“唐宋八大家”之首,与柳宗元并称“韩柳”。其诗力求新奇,有时流于险怪,对宋诗影响颇大。有《昌黎先生集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词