赠兄秀才入军

魏晋 嵇康

原文 拼音版

yuānyāngfēi

cháoyóugāoyuán宿lánzhǔ

yōngyōngmíngmiǎnchóu

yǎngkāngkǎiyōuyóuróng

èr

yuānyāngfēixiàomìngchóu

cháoyóugāoyuán宿zhōngzhōu

jiāojǐngzhènróngqīngliú

juélánhuìyǎngyōuyóu

sān

yǒngzhǎngchuānyán

zhìgāogāngyánchǔ

jiēzhēngmàixíng

yǎngkǎifēng

yǒngzhǎngchuānyánzhǐ

zhìgāogāngyán

jiēzhēngzhānshì

yǎngkǎifēngzàizuòzài

huìfēngshànqīngchén

zhuǎnyóulín

zhīláoyǒu怀huáixiárén

yányǒngshízhōngsuǒqīn

liù

suǒqīnānzàishěyuǎnmài

sūnzhǐxiāoài

suīyuēyōushēndiānpèi

yánniànjūnzixiáyǒuhài

rénshēng寿shòutiānzhǎngjiǔ

bǎiniánzhīshúyún寿shòu

dēngxiānxiǔ

lǎnpèichíchúyǎngyǒu

yǒuyānzhīshānliáng

shuíwèi广guǎngwěiháng

hènyǒngshìzhǎng

zhānyǎngfǎnghuáng

jiǔ

liángxiányǒuhuī

zuǒlǎnfánruòyòujiēwàngguī

fēngchídiànshìnièjǐngzhuīfēi

língzhōngyuánpànshēng姿

shí

xiéhǎochóuzàiqīngchē

nánlíngzhǎngběiqīng

yǎngluòjīng鸿hóngyǐnyuān

pányóutiánzhǐqiě

shí

línggāoyuǎnyǎngjiē

yuànyōuzhíshìěrxiá

suīyǒuhǎoyīnshuíqīng

suīyǒushūyánshuíhuá

yǎngxùngāoyúntuōqīng

chéngliúyuǎndùnbàohènshānā

shíèr

qīngchēxùnmàizhǎnglín

chūnzàiróngchuíyīn

fēngchuīqín

jiāojiāohuángniǎochóunòngyīn

gǎnchíqíngsuǒqīn

xīnzhīyōuyǒngxiàozhǎngyín

shísān

hàohàohóngliúdàibāng

绿línfènróngyánghuī

lóngchánzhuóshānniǎoqúnfēi

jiàyánchūyóuwàngguī

liángpéng

yuànyánhuòchuàngbēi

shí

lánhuáshān

liúpánpínggāochuílúnzhǎngchuān

sòngguī鸿hóngshǒuhuīxián

yǎngyóuxīntàixuán

jiādiàosǒuwàngquán

yǐngrénshìshuíjǐnyán

shí

xiánqīnglǎngyuèzhàoxuān

wēifēngdòngguīzhànggāoqiān

zhǐjiǔyíngzūnjiāohuān

míngqínzàishuídàn

yǎngtóngxīnruòlán

jiāréncúnnéngyǒngtàn

shíliù

chéngfēnggāoshìyuǎndēnglíngqiū

tuōhǎosōngqiáoxiéshǒuyóu

cháotàihuá宿shénzhōu

dànqínyǒngshīliáowàngyōu

shí

qínshīyuǎnyóuzhēn

hándàowǎngzhìshēn

lèiqiúrén

zhǎnglíngyuèzhìyǎngshén

shí

liúnánzhúhái

zhìrényuǎnjiànguīzhīrán

wànwèihǎitóngzhái

gòngzhīsuǒ

shēngruòzànjiànzhōng

shìfēnyúnzhīróng

zhìsuīyuànyuánlín

ānnéngláoxíngxīn

shēnguìmíngjiànróngzài

guìzhìzòngxīnhuǐ

小提示:嵇康赠兄秀才入军拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

赠秀才入军是嵇康所写的一组四言古诗,为送他哥哥嵇喜参军而作。其中以第十四首最为有名,流传千古。而诗中“顾盼生姿”“风驰电逝”等演变为成语,流传至今。

嵇康

嵇康

三国时期曹魏思想家、音乐家、文学家

嵇康(223—262),字叔夜,谯郡铚县(今安徽省宿县西南)人。“竹林七贤”之一。曾为中散大夫,故世称嵇中散。他是曹魏宗室的女婿,学问渊博,而性格刚直,疾恶如仇。因拒绝与当时掌权的司马氏合作,对他们标榜的虚伪礼法加以讥讽和抨击,直接触犯了打着礼教板幌子的谋夺曹氏政权的司马昭及其党羽,结果遭诬被处死。他临刑的时候,有三千名太学生请求以他为师,可见他在当时社会上的声望。他的散文长于辩论,思想新颖,析理绵密,笔锋犀利,往往带有愤世嫉俗的情绪。有《嵇康集》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词