梦游春七十韵

元稹

原文 拼音版

suìmèngyóuchūnmèngyóusuǒ

mèngshēndòngzhōngguǒsuìpíngshēng

qīnglíngqiǎnmànliúhuàfǎnglángāo

guòjǐnwànzhūtáopánxuánzhúlín

zhǎnglángbàoxiǎolóuményǒuxiānghuí

lóuxiàhuācóngcóngbiānràoyuān

chíguāngyàngxiáyǐngxiǎochūmíng

wèigǎnshàngjiēxíngpínchí

lóngzuòshēngcéngxiāng

jiàndàoliánjiānpéihuíyóu

xiánkuīdōng西wáncānchà

ziyóutuógōujīn

qūnxúnjiàngāoyǐngxiǎngrénjiāng

yīngluànmíngjiāoshuìyóu

liánkāishìérjiànyáoxiāng

shèxiùhóngyīnshīzhāngdiànzhuāng

qiánqiānfěicuìwéipiējiànshānshù

biànhuāmàorénkōngjīngxiāngruò

shēnhuípiāntàiliǎnchénxiá

shuìliǎntáofēnghànzhuāngliánwěi

cóngshūbǎijīnzhòngtái

ruǎndiàntóuqúnlínglónghuān

xiānyánzhīfěnbáoàndànshang

zuìshìhóngdānláichūn

mènghúnliángjīnglíngjìngnánjiǔ

wàngtiānyóuzhòng沿yán

jiéniànxīnsuǒfǎnchándùn

juéláijiǔniánxiànghuāhuí

liǎngjīngchūnxuāntiánzhòngqín

dàokànhuāshídànzuò怀huáixiān

shēngzhuǎnjīngdàoxìngyóujiān

jìnzuòmèngxiānshīzhīláofèi

mèngyúnliángshíshìhūn

dāngniánèrchūjiājiésānxīng

cháoshùnpèiyínggāosōngluó

wéiménzhèngquánshèngchūduōhuān

jiǎzhǎngqīngchímíngzōuyǐnzhū

广guǎngxièwēiruízhǎngyánbīncuò

qīngchūnhuáshíqiányōu

qiūyuèzhàopānlángkōngshān怀huáixiè

hónglóujiēhuàijīnhuāngshù

shílángànméncuījiù

suīyúnjuémèngshūtóngshìzhōngnánzhù

cóngjìngfénchéng

zhuōbáitóuyínājiāojīn

zhòngshèngtáiqīngzhǒngmíngfēi

jǐnwěiqióngchénjiēsuíliúzhù

xìngyǒujīnláojiān

kuàngdāngshèngshízǎosuìxié

zhàoguānxiánliángjiànyuánchénhǎoè

sānshízàidēngcháodēnghái

chǒngróngfēizǎozhānhuíyún

zhízàigāohuāngfēnyūnshěn

yánkuàikuàiyánduō

chéngrénsuǒzéixìngtiānzhī

zhàshěnwèixiāngnéngzuò

chéngwèijiānsuǒshǒuwèiwèimíngsuǒcuò

shìshìshēnjīngyíngyíng

měizuówénguīliángjīntián

wèijiānzhēnānzhīshòulóngzhù

zhǎngwǎngluóyīn

wàitiáotiáoshuínéngyuǎnxiāng

shíláiruòfēihuòdāng

nǎngwèijīngxíngsuǒ

jiānglíngxiàoyánshuí

jiānghuāzòngliánnàifēixīnsuǒ

shízhúchěngjiānxiámànqīngkuāshù

zhǒngbáoshēngqiǎnshēn

shuǐshàngshēngtuántuánshuǐzhōngzhù

xièshuǐzhìzhōngjūnkànxiāng

小提示:元稹梦游春七十韵拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《梦游春七十韵》是唐代诗人元稹创作的一首五言古诗。此诗是诗人和白居易之间深厚情谊的见证,元稹把此诗寄给白居易后,后者即做了《和梦游春一百韵》。

元稹

元稹

唐朝大臣、诗人、文学家

元稹(779—831),字微之,河南(治今河南洛阳)人。早年家贫。唐德宗贞元九年(793)举明经科,贞元十九年(803)举书判拔萃科,曾任监察御史。因得罪宦官及守旧官僚,遭到贬斥。后转而依附宦官,官至同中书门下平章事。最后以暴疾卒于武昌军节度使任所。与白居易友善,常相唱和,共同倡导新乐府运动,世称“元白”。后期之作,伤于浮艳,故有“元轻白俗”之讥。有《元氏长庆集》,存诗830余首。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词