李家娘

吴嘉纪

原文 拼音版

chéngzhōngshānbáirénchéngwàishuǐchìrénxuè

shārénbǎishíwànxīnchéngjiùchéngnèiyǒurénhuó

fāngduìjìngduòshǒuxīngdāoqiàohóngyánsuízǒu

西jiādōngjiāhuājiāniángluòqiángliángshǒu

shǒuqiānzhuāidōujiāchuītuántuánguīyōngmànéméi

yǒujiāniángqióng

rènduànrénzhuǎnchēnwèiyuèxīnniànshūshūkǒngduōróngmào

shìtānshēngzizuófēnsànwèizhīcúnwáng

bànhǎoxiānggānyánláiquànjiāniáng

jiāniángchángbēngcuīchuímièzhūchénghuī

chóujiédàiqiānjiébǎijiéjiěkāi

jiāniángzuòjūnzhōngshēnwàngjiànziwéiwénzhànbēifēng

yòujiànhángōuyuèqīnghuīyàngyàngmíngxīnxiōng

lìngxiàzhǐshācánrénshēngzhàiwàirénláishūshìjiùshēng

yúnzishēnméiluàndāobīngtònghòuāihàocāngmín

qiúnǎosuǐxīnfèichóu

xiánpōujiétóuguānzhěshìyángniú

ruòyángruòniúréndōngjiā西jiā

láichèyíngběichíxīn

鸿hóngfēishàngtiānchán

xiāngyuánhuíjiāniángmíngtuóbèishànglèi

小提示:吴嘉纪李家娘拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《李家娘》是清代诗人吴嘉纪创作的一首杂言古诗。此诗记述清兵南下血洗扬州时汉族妇女的悲惨遭遇,赞扬了李家娘坚贞不屈的精神,揭露了清统治者残害汉族人民的罪行。

吴嘉纪

吴嘉纪

明末清初诗人

吴嘉纪(1618—1684),字宾贤,号野人,别号陋轩,东台安丰人。自七世祖吴汝宁时起,家道日衰。少年才思敏捷,州试为第一名秀才。明亡以后,无意仕进,把写诗作为自己的精神寄托。所居处仅有一楹草屋,墙坏顶漏,门户不全,即把住处定名为“陋轩”,并以此为号。由于住处四周杂草丛生。路边蓬蒿遍地,加之他很少与人来往,人称其为“野人”,于是自署“野人”。其诗对贫苦人民寄以深厚感情。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词