听女道士卞玉京弹琴歌

吴伟业

原文 拼音版

éféngtiānfēngběixiàngjīngfēimíng

fēimíngtīngdànqínshēng

jièwèndànzhěshuíyúnshìdāngniánbiànjīng

jīngnánzhōngjiājìngōngfāng

xiǎoyuànqīnglóudàobiānduìménquèshìzhōngshānzhù

zhōngshānyǒujiāoshuāngqīngmóuhào齿chǐchuímíngdāng

céngyīnnèiyànzhízuòzhōngpiējiànhuáng

wènniánshíliùshàngwèijiàzhīyīnshídànqīngshāng

guīláibànhóngzhuāngwǎngjiāngjuéjīnpíngkāngcáidānghóuwáng

wànshìcānghuángzàinánjiānéngzhī

zhàoshūxiàxuǎnéméiqīngchēzhīshù

zhōngshānhǎoguāngpáihuáishífěndàirén

yànwèitiānxiàchuángāoménchóubèipángrén

jǐndàodāngqiánhuángzūnshuízhīzhuǎnpànhóngyán

nánnèifāngkànguìgōngběibīngzǎobàolínguā

wéndàojūnwángzǒucōngchēyòngpìnzhāoróng

xìngchíshēnchéngōngquèzǎomíngtiándàizhōng

ruǎntóngshízhōngsāngōngxuǎn

liánwèishíjūnwángjūnchāomíngbèiqiǎn

mànyǒnglínchūnqióngshùpiānyánlíngluòwěihuādiàn

dāngshícuòyuànhánqínzhāngkǒngchéngēnshínián

dànjiàojiàntiānziérgānwèidōnghūn

yángchēwàngxìngāshuízhīqīngzhǒngliángjìng

xiànghuājiānqíndànsāntànwèishāngxīn

ànjiāngbiéluányǐnxiěbēifēngyuànyín

zuóchéngtóuchuījiàofāngbèichuán

bānzhōngdiǎnliúyíngménwàijiā

gèngzhuāngshùchūjiāngbiānqiàdānyángxiàzhǔchuán

jiǎnjiùhuángshītāndàoxiélái绿chánjuān

yáoláishèngzisānbānshífān

yuèmíngxiánsuǒgèngshēngshāntángzāobīng

shíniántóngbànliǎngsānrénshādǒngzhūyánjǐnhuáng

guìshēnguīshàngchénbèipiàolíngshù

zuòwényántànjiējiāngshānxiāoyǐnbēijiā

jiāngcàibiāntóuluòjǐnwángyuànhuā

小提示:吴伟业听女道士卞玉京弹琴歌拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

作品简介

《听女道士卞玉京弹琴歌》是明代诗人吴伟业所做的一首诗。

卞玉京名赛,后来自号“玉京道人”。她出身于秦淮官宦之家,姐妹二人,因父早亡,二人沦落为歌妓,卞赛诗琴书画无所不能,尤擅小楷,还通文史。她的绘画艺技娴熟,落笔如行云,喜画风枝袅娜,尤善画兰。著名诗人吴伟业通过自己对卞玉京的遭遇以及与自身的交情写出了当时社会的令人悲叹的社会现实。同时,该诗也是吴伟业“梅村体”的代表作之一。

吴伟业

吴伟业

明末清初著名诗人

吴伟业(1609—1672),字骏公,号梅村,别署鹿樵生、灌隐主人、大云道人,太仓(今属江苏)人,明崇祯四年(1631)进士,曾任翰林院编修、左庶子等职。明亡后隐居不出,清顺治十年(1653)被迫应诏北上,次年被授予秘书院侍讲,后升国子监祭酒。顺治十三年(1656)底,以奉嗣母之丧为由乞假南归,此后不复出仕。诗词文曲均有较深造诣,与钱谦益、龚鼎孳并称“江左三大家”,又为娄东诗派开创者。长于七言歌行,初学“长庆体”,后自成新吟,后人称之为“梅村体”。有《梅村家藏稿》。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词