裴侍中晋公以集贤林亭即事诗三十六韵见赠猥蒙徵和才拙词繁辄广为五百言以伸酬献

白居易

原文 拼音版

sānjiāngqiāntiān

xiánzhōngyǒupíngjīnchí

chíshèngzhǔjiànjuéjǐngxīnrénwèizhī

zhúsēncuìlánggānshuǐshēndòngliú

shuǐzhúwèizhìzhìérwénsuí

wénzhīzhěréngōngláiqīnzhǐhuī

shūzáochūrénjiégòu

língjīnsōusuǒshènggàidùn

yīnxiàzhāngzhǎozhǐgāozhùjiē

sōngfēngjiànshùpiànshuǐfēnzhī

nánxiūqiězhízhǎngwēi

běiguǎnzhuàngdàoyǐnghóngcānchà

dōngdǎohàochénguānggǎoyàoyíngcháo

西lǐngmíngyángyǎoàiliúluòhuī

qiányǒushuǐxīntíngdòngdàngjiàlián

hòuyǒukāitánghánwēnbiàntiānshí

yōuquánjìnghóngchéngguàishíshānwēi

chūnxuěxiàguǒzhū

zhǔrénmìngfāngzhōuwǎnzàishuǐzhōngchí

qīnbīnzhìjiǔqiánhòushī

jiělǎnshǐdēngfànshānyóuréngshuǐ

沿yánhuízhìàixiàngbèiqióngyōu

piēguòyuǎnqiáoxiàpiāoxuánshēnjiànchuí

guǎnxiánpiāomiǎoluóláifēiwēi

zhàofēngzhúhuíliángchénsuífēi

yànyúnzuìwèifàngguī

gāoshēngsuǒcǎijiānxiàocuījīnzhī

chàngzǒuwènbēixíngchí

yǒngqīngliǎngěrhānchàngzhī

zhǔwàngguìjiànzhīshìshuí

yǒushīzhěyínózhī

gōngcánzhǐsǎokuáng

wéiyúnshèchénwén姿

shíshòuchéngxiāngyìnjiànjiāng

cháozhìxūnhuáshēnguāngāokuí

niáncáishíjuéxuánchē

gōngzhìduójūnēnnán

cóngróngjiùzhōngdàomǐnláibǎo

diāochánsuīwèituōluánhuáng

zhēngjīnděng

jiǎgōngshǎoèrshūguānzhìbēi

chéngzhōufànliúhóu

ruògōngjīnshēnānjiāguóféi

yángzàihànnánkōngliúxiànshǒubēi

liǔyùnzàijiāngnánzhītīngzhōushī

xièāndōngshāndànshuōxiééméi

shānjiǎnzuìgāoyángwéiwéndàojiē

gōngjīnjiānyǒuzhī

yuàngōng寿shòushānānzhǎngzài

yuànbàiyǒngxiāngyīn

小提示:白居易裴侍中晋公以集贤林亭即事诗三十六韵见赠猥蒙徵和才拙词繁辄广为五百言以伸酬献拼音版内容仅供学习参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

白居易

白居易(诗魔)

唐代现实主义诗人

白居易(772—846),字乐天,号香山居士,太原(今属山西)人。贞元进士,授秘书省校书郎。元和年间任左拾遗及左赞善大夫。后因上表请求严缉刺死宰相武元衡的凶手,得罪权贵,贬为江州司马。长庆初年任杭州刺史,宝历初年任苏州刺史,后官至刑部尚书。诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。和元稹并称“元白”,和刘禹锡并称“刘白”。有《白氏长庆集》传世。

查看更多

相关诗词

分类推荐

更多

热门诗词